I am IRANIAN and I speak PERSIAN

سلام بر همگی

من ایرانی هستم یا این خطی که می خوانم یا می نویسم پارسی است این ها جواب هایی هستند که من به کرات داده ام البته من می گویم که ایرانی هستم و به زبان پارسی صحبت می کنم که ترجمه آن می شود پرشین. خیلی ها من را مورد پرسش قرارداده اند که چرا پرشین این نامی است که مستعمره چی ها به ایران و زبان ایرانی داده اند ولی من برای این انتخابم دلیل دارم. من و کلیه کسانی که در ایران زندگی می کنند و یا از آن کشور می آیند ایرانی هستیم جدای از اقوام مختلفی که به آن تعلق داریم ، ترک ، کرد، بلوچ ، لر، گیلک و غیره همه ایرانی هستیم . در ضمن یادآوری می کنم که نام این سرزمین از ابتدا ایران بوده است . ایران یک ملت متحد از سه قوم اصلی ماد ، پارت و پارس بوده است که به صورت مستقل اما مشترک المنافع زندگی می کرده اند. برای اطلاع از این که هرقوم شامل کدام یک از اقوام امروزی است می توانید به ویکی پدیا مراجعه کنید.

قوم پارس که در مرکز ایران قرار داشته است موفق به ایجاد یک حکومت مرکزی می شود. منطقی یا غیر منطقی زبان رسمی زبانی خواهد بود که حکومت مرکزی به آن صحبت می کند پس پارسی زبان رسمی کشور شد. قوم پارس بنا برروال موجود و یا هر دلیل دیگری دست به کشور گشایی می زند. از آنجایی که تاریخ را پیروزان می نویسند یونانیان در کتاب های تاریخی خود شکست خورده خود را به نام حکام آنها که همان پارس ها یا پارسیان بودند نامیدند که ترجمه آن شد پرشینز در حالیکه ایران دارای دوفوم دیگر نیز بود هرگز نامی از آن ها برده نشد. و از آن پس نام ایران به پرشیا تغییر کرد. تا زمانی که رضا شاه در خواست تغییر مجدد نام کشور را ارایه کرد و دوباره ایران کشوری برای همه اقوام آن شد. پس من ایرانی هستم و نه پرشین.

هرچند که ایران دوباره نام اصلی خود را پس گرفت ولی زبان رسمی کشور زبان پارسی ماند. البته در زمان حمله اعراب به دلیل عدم وجود حرف "پ" زبان پارسی به فارسی تبدیل شد و همچنان ماندگار شد. اما این زبان با وجود تغییر و پستی و بلندی هایی که طی کرد توسعه یافته همان زبان پارسی ماند.

حال می ماند که این پارسی را چگونه ترجمه کنم . به دو دلیل من پرشین را انتخاب کرده ام :
1- اگر قرار باشد بین عربی شده پارسی که می شود فارسی و یا یونانی شده آن که می شود پرشین یکی را انتخاب کنم ترجیح می دهم ترجمه قومی را انتخاب کنم که حداقل به نظر خودم مزایای بیشتری داشته اند.
2- وقتی به زبانی غیر از زبان خود سخن می گوییم باید دستور زبان آن را رعایت کنیم. در انگلیسی زبان آلمانها جرمن است و نه دویچ، فرانسوی ها فرنچ صحبت می کنند و نه فرانسوسزه، سوئدی ها سوئدیش و نه سوئدیک پس من هم که ایرانی و پارسی زبان هستم پرشین صحبت می کنم و نه پارسی . همانطوری که در ایران می گویم یک فرد انگلیسی زبان انگلیسی صحبت می کند و نه اینگلیش .پس من هم پرشین صحبت می کنم و نه پارسی. این را نه دلیل بر قبول ایده مستعمره چی ها می دانم و نشانی از ضعف و خودباختگی دربرابر غربی ها بلکه دلیل بر متفاوت بودن دستور زبان و تلفظ متفاوت در زبان های مختلف.

پس با افتخار و خیال کاملا راحت می گویم که من ایرانی هستم و به زبان پارسی که در انگلیسی پرشین است صحبت می کنم.