مبارزه با اراذل و اوباش یا جنگ خیابانی اراذل و اوباش

سلام بر همگی

صد البته که امنیت جامعه از وظایف اصلی هر حکومتی است، صد البته که هیچ انسانی حق تجاوز به حریم دیگران را ندارد و در صورت تخطی مستحق برخورد و تنبیه است. ولی کمی با دقت به عواقبی که نحو برخورد اخیر نیروهای انتظامی به وجود آورده است نگاه کنید، در وبلاگ ها و سایت های خبری یا شخصی می خوانم که مردم از این نحوه برخورد بسیار ناراضی هستند تا اینجا بسیار منطقی است. ضرب و جرح افراد در وسط خیابان و در زمانی که این افرادتوانایی دفاع ندارند!!!! صبر کنید مگر قربانیان این افراد توان دفاع از خود را داشته اند؟ ولی فلسفه آویختن آفتابه، دریدن لباس این افراد بر تنشان و با چوب و چماق در هم کوبیدنشان هم منطقی نمی باشد! ولی آن مردان نقاب پوش باید امنیت جامعه را حفظ کنند و باید خودشان هم محفوظ بمانند! بله آنها باید محفوظ بمانند که شکی نیست حتی اگر با پوشیدن نقاب باشد من به سهم خودم شکایتی ندارم (به عنوان یکی از افرادی که باید امنیتم حفظ شود سهم دارم موافق با مخالف باشم) اما از سوی دیگر این برخورد ها از نظر من برخورد میان خیر و شر نیست . به عنوان یک بیننده بی طرف خود را ناظر جنگ خیابانی دو گروه از اراذل و اوباش می بینم.

دلم نه برای اراذل در حال کتک خوردن می سوزد و نه قدردانی برای اراذل در حال کتک زدن را احساس می کنم. دلم برای مردمی می سوزد که باید بر اراذل دسته اول دل بسوزانند و قدردانی از همان مردم که باید از اراذل دسته دوم قدردانی کنند،هرچند که در نهایت همین مردم قربانی همان اراذل و اوباش می شوند.فرقی می کند که کدام دسته؟

برخورد نادرست با یک معضل اجتماعی آن هم در مملکت گناه دارد، جوانی کرده، پشیمان می شود ، آینده اش را تباه نکنید تنها به این می انجامد که اراذل دسته اول بعد از آزادی هم جری تر شوند و هم برای چند مدت حمایت عاطفی کور عده ای را به دست آورند. و چه بسا اراذل دسته دوم هم خلق خوی ددمنشی به مذاقشان خوش آیند و به بهانه تار مو سر بشکنند، پس باید با اراذل و اوباش مبارزه کرد ولی این که با سبک و سیاق خودشان وارد گود شد معنی مبارزه نمی دهد.