جایزه محمد امین و انتخاب رویترز
سلام بر همگی
ایشان (خانم دلبر توکلی) وبلاگ جالبی دارند ولی در وبلاگشان چیزی ننوشته اند که شجاعت و فداکاری بخواهد و یا تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فول العاده قرار بگیرند مخصوصا که کلامی در مورد انتخابات ریاست جمهوری ننوشته اند!! جالبتر اینکه ایشان از فروردین ماه به بعد اصلا پستی ارسال نکرده اند!؟ البته قابل تامل است که ایشان بعد از دریافت این جایزه حتما تحت فشار قرار خواهند گرفت و باید از این به بعد شجاعت نشان دهند. در هر صورت فکر می کنم افرادی بودند و هستند که در زمینه پوشش خبری انتخابات شجاعت نشان دادند و فداکاری کردند و تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فوق العاده قرار گرفتند. با احترام به این خانم و در نظر گرفتن تمام زحماتشان به عنوان یک روزنامه نگار باید عرض کنم که ایشان بلاگر فعال مخصوصا در زمینه انتخابات نبودند که این جایزه را دریافت کنند. به همین خاطر به گروهی که این نامه را حمایت می کنند می پیوندم.
جناب آقای کریستوف پلایتگین؛
ریاست محترم بازرگانی بنگاه رسانه‌ای رویترز؛
با سلام!
شنیدن خبر اهدای جایزه محمد امین به وبلاگ نویسان ایرانی، به خاطر «تعهد، شجاعت و فداکاری آن‌ها تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فوق‌العاده در حین پوشش دادن اخبار انتخابات ریاست‌جمهوری» به اندازه‌ی تلخیِ اهدای این جایزه به سرکار خانم دلبر توکلی، به عنوان نماینده وبلاگ نویسان، مسرّت بخش بود!
شکی نیست بلاگ نویسانی که در طول دوره سانسور شدید رسانه‌ها، زندگی‌شان را برای خبررسانی از وضعیت ملتهب ایران، قمار می‌کردند، شایسته دریافت این جایزه هستند، اما باید از خود پرسید که آیا بلاگ‌نویسی که حتی در این دوره، وبلاگش با موضوعات دیگر هم به روز نشده، می‌تواند شایسته نمایندگی از این قشر، جهت دریافت نشان شجاعت باشد؟!
مگر نبودند بلاگ‌نویسانی همچون سمیه توحیدلو، وحید آنلاین، حنیف مزروعی، مهدی محسنی و… که در این راه دربند شده اند و در به در گردیده‌اند؟! آیا اهدای این جایزه، به نویسنده وبلاگ “خانه دلبر” – که به صراحت می‌توان گفت اکثریت قاطع بلاگ‌نویسان و بلاگ‌خوانان فارسی، وی را تا این زمان نمی‌شناختند! – نوعی کم ارزش جلوه دادن تلاش این عزیزان نیست؟! آیا بهتر نبود، که اصلاً این جایزه به شخص خاصی اهدا نمی‌شد تا اینکه به دم دست‌ترین فرد تعلق گیرد؟!
انتظار جامعه بلاگ نویسان ایرانی، از رویترز بیش از این‌ها بود! حداقلش اینکه وبلاگِ شخصی را که به عنوان نماینده بلاگستان، معرفی کرده‌اید از نظر می‌گذراندید!
حقیر و بسیاری دیگر از بلاگ‌نویسان ایرانی، خواستار شنیدن عذرخواهی رسمی رویترز به دلیلِ خبط پیش آمده هستیم
ایشان (خانم دلبر توکلی) وبلاگ جالبی دارند ولی در وبلاگشان چیزی ننوشته اند که شجاعت و فداکاری بخواهد و یا تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فول العاده قرار بگیرند مخصوصا که کلامی در مورد انتخابات ریاست جمهوری ننوشته اند!! جالبتر اینکه ایشان از فروردین ماه به بعد اصلا پستی ارسال نکرده اند!؟ البته قابل تامل است که ایشان بعد از دریافت این جایزه حتما تحت فشار قرار خواهند گرفت و باید از این به بعد شجاعت نشان دهند. در هر صورت فکر می کنم افرادی بودند و هستند که در زمینه پوشش خبری انتخابات شجاعت نشان دادند و فداکاری کردند و تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فوق العاده قرار گرفتند. با احترام به این خانم و در نظر گرفتن تمام زحماتشان به عنوان یک روزنامه نگار باید عرض کنم که ایشان بلاگر فعال مخصوصا در زمینه انتخابات نبودند که این جایزه را دریافت کنند. به همین خاطر به گروهی که این نامه را حمایت می کنند می پیوندم.
جناب آقای کریستوف پلایتگین؛
ریاست محترم بازرگانی بنگاه رسانه‌ای رویترز؛
با سلام!
شنیدن خبر اهدای جایزه محمد امین به وبلاگ نویسان ایرانی، به خاطر «تعهد، شجاعت و فداکاری آن‌ها تحت شرایط جانفرسا و فشارهای فوق‌العاده در حین پوشش دادن اخبار انتخابات ریاست‌جمهوری» به اندازه‌ی تلخیِ اهدای این جایزه به سرکار خانم دلبر توکلی، به عنوان نماینده وبلاگ نویسان، مسرّت بخش بود!
شکی نیست بلاگ نویسانی که در طول دوره سانسور شدید رسانه‌ها، زندگی‌شان را برای خبررسانی از وضعیت ملتهب ایران، قمار می‌کردند، شایسته دریافت این جایزه هستند، اما باید از خود پرسید که آیا بلاگ‌نویسی که حتی در این دوره، وبلاگش با موضوعات دیگر هم به روز نشده، می‌تواند شایسته نمایندگی از این قشر، جهت دریافت نشان شجاعت باشد؟!
مگر نبودند بلاگ‌نویسانی همچون سمیه توحیدلو، وحید آنلاین، حنیف مزروعی، مهدی محسنی و… که در این راه دربند شده اند و در به در گردیده‌اند؟! آیا اهدای این جایزه، به نویسنده وبلاگ “خانه دلبر” – که به صراحت می‌توان گفت اکثریت قاطع بلاگ‌نویسان و بلاگ‌خوانان فارسی، وی را تا این زمان نمی‌شناختند! – نوعی کم ارزش جلوه دادن تلاش این عزیزان نیست؟! آیا بهتر نبود، که اصلاً این جایزه به شخص خاصی اهدا نمی‌شد تا اینکه به دم دست‌ترین فرد تعلق گیرد؟!
انتظار جامعه بلاگ نویسان ایرانی، از رویترز بیش از این‌ها بود! حداقلش اینکه وبلاگِ شخصی را که به عنوان نماینده بلاگستان، معرفی کرده‌اید از نظر می‌گذراندید!
حقیر و بسیاری دیگر از بلاگ‌نویسان ایرانی، خواستار شنیدن عذرخواهی رسمی رویترز به دلیلِ خبط پیش آمده هستیم
posted by nemogoody @ 5:36 PM
1 Comments:
بابت انتشار نامه و حمایت از این حرکت اعتراضی ممنونم :)
Post a Comment
<< Home