این ایران است که همچنان وطن ما باقی می ماند

سلام بر همگی

این پست را به عنوان کامنت برای این وبلاگ نوشتم

من هم خانم عبادی رو دوست دارم و او را تحسین می کنم و از کارهای رئیس جمهور جدید مملکتم(چه خوشمان بیاید و چه خوشمان نیاید هست و نظر ما فرقی در کل جریان ندارد) گاهی شرمنده می شوم و گاهی ناراحت و در بسیار موارد نگران . موافق داستن سلاح اتمی هم نیستم. مانند خیلی ها هم آن را حق ملی(البته خوب است مقاله سایمون جنکینز را بخوانیم چون ظاهرا او به ما این حق را داده است، منظورم فقط دلایلی است که ارایه کرده)نمی دانم یاداشتن آن را نشانه پیشرفت نمی دانم کما اینکه پاکستان دارد ولی بیشتر از آن نابسامان است که بتوان آن را یک کشور پیشرفته به حساب آورد.

ولی حرف خانم عبادی را درک می کنم. این خیلی توهین آمیز است که وقتی راجع به ایران و ایرانی صحبت می شود خیل راحت فکر کنیم ایرانی ها اجازه می دهند هر کسی بیاید و برایشان تصمیم بگیرد. درست است که ما رئیس جمهور چه عرض کنمی داریم ولی مگر رئیس جمهور امریکا چه فرقی دارد که می گوید خداوند به من الهام کرد به عراق حمله کن. بنابر مثل چشم در برابر چشم باید گفت احمق در برابر احمق .

درست است که ما ملتی هستیم که پنهان یا آشکار می گوییم :"فلانی خارجیه" یا "بابا خارجیا خیلی با فرهنگن" یا از این جور تفکرات ولی هنوز هم، خدا را شکر،براین باوریم که حضور غیر ایرانی به عنوان قدرت برتردر داخل مملکت و به عنوان یک تصمیم گیرنده را نخواهیم پذیرفت . و به عبارت ساده تر همانطور که در طول تاریخ ثابت کردهایم گوشت همدیگر را می خوریم ولی استخوان های همدیگر را نگه می داریم. و شاید این همان خصیصه ای است که باعث شده هیچ گاه مستعمره نشویم و باوجود کلیه مشکلات پنهان و آشکار و مسلما غیر قابل انکار در مقابل غیر ایرانی سر فرود نیاوریم.دوستانی که می گویند جوانان ما حاضرند به هر قیمتی از این حکومت خلاص شوند آیا حاضرند مانند هند و پاکستان مورد استفاده و مستعمره دیگران باشند؟ و یا مورد تحقیر یک امریکایی قرار بگیرند ؟ نه چنین نیست چون ایرانیان همیشه خود را برابر و در بسیاری موارد برتر از سایرین دانسته اند(درصد نیستم که بگویم این طرز فکر درست است یا خیر ولی چنین است و همه می دانیم)

همانطور که در پست های قبلی نوشته ام باید با چشم باز خوبی ها و بدی هایمان را ببینیم . درصدد رفع بدیها و کاستیها باشیم ولی چشم برروی خوبیهایمان نبندیم.و هرگز حس وطن پرستی خود را زیر سوال نبریم زیرا حکومت ها می آیند و می روند ولی این ایران است که همچنان وطن ما باقی می ماند.